نخست، تاریخ سرزمین خودت را بدان، سپس تاریخ دیگران را بخوان.((فرانسیس فانون))
اجتماعی .فرهنگی .هنری.علمی .طنز (( عطر و برگ و گل و خار همه همسایه دیوار به دیوار هم اند ))مردان بزرگ تاریخ، سرنوشت ملتها را تعیین می کنند.((اشپنگلر))نخست، تاریخ سرزمین خودت را بدان، سپس تاریخ دیگران را بخوان.((فرانسیس فانون))
اجتماعی .فرهنگی .هنری.علمی .طنز (( عطر و برگ و گل و خار همه همسایه دیوار به دیوار هم اند ))مردان بزرگ تاریخ، سرنوشت ملتها را تعیین می کنند.((اشپنگلر))درباره من
اینجانب از خوانندگان این وبلاگ تقاضا میکنم جهت بهتر بودن وب ما را یاری رسانند ،و از انتقادات و پیشنهادات شما عزیزان استقبال میکنم ،باشد که در این دنیای مجازی برای رساندن اطلاعات فرهنگی ،هنری ،اجتمای و علمی کمکی به همنوعان خود کرده باشیم..................................... .من در رویای خود دنیایی را می‌بینم که در آن هیچ انسانی انسان
دیگر را خوار نمی‌شمارد
زمین از عشق و دوستی سرشار است
و صلح و آرامش، گذرگاه‌هایش را می‌آراید.
من در رویای خود دنیایی را می‌بینم که در آن
همه‌گان راه گرامی ِ آزادی را می‌شناسند
حسد جان را نمی‌گزد
و طمع روزگار را بر ما سیاه نمیکند.
من در رویای خود دنیایی را می‌بینم که در آن
سیاه یا سفید
ــ از هر نژادی که هستی ــ
از نعمت‌های گستره‌ی زمین سهم می‌برد.
هر انسانی آزاد است
شوربختی از شرم سر به زیر می‌افکند
و شادی همچون مرواریدی گران قیمت
نیازهای تمامی ِ بشریت را برمی‌آورد.
چنین است دنیای رویای من!
در پناه حق
محمد شیرانی
ادامه...
بلوچستان درگذرزمان قسمت هیجدهم
بلوچستان در گذر زمان در قسمت گذشته به انجا رسیده بودیم که لشکر دوست محدخان شهر سرمیچ را محاصره میکند وجنگ اغاز میشود که در نخستین روز جنگ یکی از افراد میرسرفراز خان. بنام دادالرحمن کشته میشود گفتیم هدف سرفراز خان از اوردن یک رمه گوسفند از اطراف بنپور بمنزله اعلام جنگ با دوست محمد خان است.
سرفراز خان که با مشورت برادر بزرگش میر رستم خان که سردار طایفه اهوران میباشد زمینه وبهانه درگیری را با دوست محمد خان فراهم میکنند ودر این موقع رستم خان خود را در قلعه چانف برای مقابله اماده کرده بودند وسرفرازخان در قلعه سرمیچ .
سرفراز خان که با مشورت برادر بزرگش میر رستم خان که سردار طایفه اهوران میباشد زمینه وبهانه درگیری را با دوست محمد خان فراهم میکنند ودر این موقع رستم خان خود را در قلعه چانف برای مقابله اماده کرده بودند وسرفرازخان در قلعه سرمیچ .
در قسمت گذشته به انجا رسیده بودیم که لشکر دوست محدخان شهر سرمیچ را محاصره میکند وجنگ اغاز میشود که در نخستین روز جنگ یکی از افراد میرسرفراز خان. بنام دادالرحمن کشته میشود گفتیم هدف سرفراز خان از اوردن یک رمه گوسفند از اطراف بنپور بمنزله اعلام جنگ با دوست محمد خان است. نامبردگان مصمم هستند جهت اعاده خیثیت طایفه اهوران ثابت بکنند که تصرف قلعه اسپکه یک اتفاق و بد شانسی بوده که رخ میدهد تا مردم بلوچستان بدانند ما در ان ماجرا غافل گیر شدیم اقایان درنظر دارند قدرت جنگی اهوران را نشان بدهند وبدین منظور باعث تخریک وسبب لشکر کشی دوست محمد خان بطرف سرمیچ میشوند. ودر مقابل عمل سرفراز خان خود دوست محمد خان شخصا فرماندهی لشکرش را بعهده میگیرد تا اخرین مانع را هم از سر راه خود بردارد واخرین سنگر مقاومت را در هم بشکند. چون با صلح سازشی که بین ایشان و میرهوتی خان انجام شده بود و در این زمان سرتاسر مکران هم بتصرف وی درامده بود تنها مانع ومخالف در این زمان سران طایفه اهوران میباشند وبدین جهت شحصا خود فرماندهی را بعهده میگیرد وبا تمام امکانات بطرف سرمیچ خرکت میکند و در نظر دارد به عمل اهانت امیز سرفراز خان شدیدترین عکس العمل را نشان بدهند واهوران را هم مطیع خود سازد. حلاصه قلعه سرمیچ مخاصره وجنگ اغاز میشود دو روزجنگ بشدت ادامه پیدا میکند ولی از پیش روی لشکر دوست محمد خان بسوی قلعه جلوگیری میشود بخاطر اینکه سرفراز خان فرماندهی مدافعین قلعه را بعهده دارد نامبرده در شجاعت وبهادری در بلوچستان معروف ومشهور بوده وهم در سخنوری ودانش سیاسی سرامد زمان خود بوده وی میتواند چنان شور هیجانی در روحیه افراد ش بوجود بیاورد که همه مدافعین تصمیم دارند تا اخرین نفر واخرین فشنگ مقاومت نموده وخود را بکشتن بدهند تااز حیثیت اهوران و سقوط قلعه سرمیچ جلو گیری بکنند - جای گفتن این بند شعر همینجا است. میگویند - ( چو سردار لشکر تنوک دل بود = به جنگاوران جنگ مشکل بود) ولی در قلعه سرمیچ چنین مشکلی وجود نداشت ودر کناز جنگجویان اهورانی سرداری شجاع و فرماندهی توانا قرار گرفته بود. وباز بند شعری بلوچی( هور بی هیرانن نبت سحتین = لشکر بی سرداری زبر دستین ) مدافعین قلعه سرمیچ هم چنین سرداری را در کنار خود دا شتند و از طرفی موقعیت قلعه سرمیچ هم طوری است که هیچ مهاجمی از دید مدافعین پنهان نمیماند وکاملا بر اطراف مسلط هستند وتنها راه سقوط این قلعه کوچک ولی بسیار مخکم مخاصره طولانی است ویا به اتمام رسیدن مواد غذائی ومهمات جنگی میباشد ودر مدت دو روزجنگ لشکرمجهز وبر تر دوست محمد خان کاری از پیش نمیبرند وتوفیقی حاصل نمیکند. ( میرهوتی خان دست به میانجیگری میزند) حلاصه درسومین روز جنگ بوده که میرهوتی خان جهت میانجیگری وارد سرمیچ میشود ومذاکره با دوست محمد خان اغاز میشود دوست محمد خان میگوید گرچه سرمیچ هم مثل اسپکه از نظر تاریخی همیشه جز خوزه قلمرو بنپور بوده وبا این وجود من سرجنگی با اقایان مبارکی نداشتم واین سرفراز خان بود که میخواست قدرت مرا ازمایش بکند وسبب لشکرکشی من شد وخالا من در نظر دارم سرمیچ را تا زمانیکه سقوط نکرده در مخاصره خود بگیرم وبه سرفراز خان نشان بدهم جنگ با من چه عواقبی دارد. بهر جهت میر هوتی خان میتواند دوست محمد خان را قانع وراضی بصلح سازش بنماید میگوید من در شرایطی نیستم که با سرفراز خان کنار بیایم ولی باز هم به اخترام شما حاضر به صلخ سازش هستم چون همه میدانند وی اغاز گر جنگ بوده ولازم است همراه شما نزد من بیاید عذر خواهی بکند من حرفی ندارم. میرهوتی خان میگوید شما دستور توقف جنگ رابدهیدتا من خود را بقلعه برسانم وبا سرفراز خان وارد مذاکره بشوم دستور توقف جنگ داده میشود وافراد سر جای خود بر میگردند. میرهوتی خان وارد قلعه میشود وبا سرفراز خان بگفتگو می نشیند در ضمن سرفراز خان هم شوهر خواهر میر هوتی خان است همسرش بی بی مریم نام داشته البته دوتا از پسران میرخیر محمد اقایان موسی خان وسرفراز خان با خواهران میرهوتی خان ازدواج کرده بودند. ودر جنگ اسپکه گفتیم که مهر بی بی همسر مرحوم موسی خان بود که بمدت سه روز با قوای دوست محمد خان درگیرمیشود وشرایط وعلت رها کردن قلعه اسپکه را درقسمت گذشته بیان کردیم واز طرفی در طول تاریخ سران این دوطایفه با هم متحد وهمپیمان بوده اند وختی از نظر اصل نصب هم از یک تیره ونژاد میباشند. بهر جهت میرهوتی خان بسرفراز خان میگوید بهترین راه در شرایط کنون صلح با دوستمحمد خان است وشما ثابت کردی که تصرف اسپکه یک اتفاق بود وحالا بمن منت بگذارید وبا دوست محمدخان که اماده صلح است شما هم دست دوستی دراز بکنید ودست از جنگ لجاجت بکشید سرفراز خان میگوید من حد اقل برای ششماه اذوقه ومهمات خود را فراهم کرده ام وکفن خود را هم اماده کرده ام ودر شرایطی نیستم که نزد دوست محمد خان بروم ورفتن من نزد او بمنزله تسلیم وعذر خواهی است. میرهوتی خان میگوید وقتی دوست محمد خان به اخترام من حاضر بصلخ است من از شما انتظار بیشتری دارم سر انجام پس از یک شبانه روز مذاکره سرفراز خان میگوید وقتی دوست محمد خان به اخترام شما دست از جنگ میکشد من هم ناچارم وهم وظیفه دارم میانجیگری شما را قبول بکنم بشرطی که من مستقیم نزد دوست محمد خان نمیرم من بجای که شما منزل کرده اید همراه شما میایم واگر دست محمد خان خواهان صلح است ایشان هم منزل شما بیایند وصلح ما در جائیکه شما منزل گرفته اید باید انجام بشود. ضمنا پایگاه دوست محمد خان در نخلستان جهلی شهر مستقر بوده که تا قلعه حدود سه کیلومتر فاصله دارد جالب این جا است تعداد زیادی از افراد مسلخ طایفه شجاع برهانزهی انهائیکه ساکن در اطراف پهره میباشند همراه دوست محمد خان هستند وبرهانزهی های ساکن جهلی شهر میانشهر در کنار سرفراز خان قرار دارند واز قرار اطلاع سنگر ها واستخکاماتی در ارتفاعات جهلی شهر ومیانشهر ازهمان اردوکشی دوست محمد خان. تاکنون هم برجای مانده است. حلاصه پس از حاضر شدن سرفراز خان بصلح سازش به اتفاق میرهوتی خان وتعداد زیادی ازافراد مسلخش از قلعه حارج میشوند و بطرف جهلی شهر میروند ومستقیم وارد جای میشوند که میر هوتی خان در انجا منزل کرده بود وبلا فاصله میرهوتی خان نزد دوستمحمد خان میرود میگوید میر سرفراز خان در جای که من توقف نموده ام منتظر ملاقات شما است از شما انتظار دارم باهم به اقامت گاه من برویم. امیردوست محمد خان که هدف کشت کشتار ندارد وسعی میکند اختلافات با سران طوایف مکران را با مسالمت حل وفصل و بر طرف بنمایدازاین پیشامداستقبال میکند. وبدون عذر بهانه ونشان دادن لجاجت همراه میر هوتی خان نزد سرفراز خان میروند صلح سازشی واقعی وبطور دلخواه بین طرفین بعمل میاید. ودوست محمد خان میگوید. من از شما دوطایفه درخواست دهیک مالیاتی نمیکنم وبلکه سهم بزرگی از در امد بنپور را بشما واگذار میکنم که همسایه وهم مرز مناطق من میباشید از سرباز گرفته تا پهره و بنپوربهم وصل میباشیم که میتوانیم درموقع ضرورت بهم کمک بکنیم. حلاصه اخرین منطقه ای که از حکومت دوست محمد خان جدا بود با درایت وگذشت نامبرده کینه وعداوت تبدیل به دوستی وبرادری میشود واهوران هم با وی هم عهد پیمان میشود. وجنگ سرمیچ با پا درمیانی میر هوتی خان خاتمه پیدا میکند. ودوست محمد خان پس ازاین صلح سازش با خیال راخت وبا خوشخالی بطرف پهره بر میگرددوتنها فکر ذکرش مقابله با دشمن سنتی بلوچستان است که بتازگی پس از سقوط سلسله قاجار رضاشاه در ایران بحکومت رسیده بود. وی برای روز مبادا مرتب در تهیه وتدارک اسلخه مهمات است واضافه نمودن افراد نظامی خود تا در صورت بروز جنگی اختمالی امادگی داشته باشد ودر این زمان خودش درقلعه پهره مستقراست. وپدرش میر علی محمد در قلعه سرباز و برادرش نوشیروان در قلعه دزک وپسر عمویش چنگیز خان سپهسالار لشکرش میباشد واینک از فردی بنام صوبدار جمال الدین که از طایفه اسمال زهی سرحد بوده بشنوید وی درجه دارارتش انگلیس بوده چندین سال در ارتش انگلیس خدمت میکند وازرموز وفنون نظامی تجربه زیادی کسب نموده. گویا مواردی پیش میاید ترک خدمت میکند وخود را به دوست محمد خان میرساند وخیلی زودطرف توجه قرار میگیرد ومامور تعلیم واموزش نظامی در اردوی دوستمحمد خان میشود وهر روز برنامه صبحگاهی بسبق ارتش انگلیس اجرا میشود وتجربیات جنگی خود را به افراد تخت فرمانش منتقل میکند وبه افراد نظامی لقب پلتن داده میشود. حلاصه تا اینجا زمان بکام بارانزهی میباشد تنها در این میان کسی از موقعیت دوست محمد خان بی بهره است پسرعمه شجاع او است بنام میرابراهیم خان فرزند اعظم خان که با نهایت تنگ دستی در خوزه ایرافشان زندگی میکند وگویا علت بی توجهی دوست محمد خان هم این است که وی را رقیبی اختمالی وخطری برای حکومت خود میداند چون از روحیه جنگی وسلخشوری وی اطلاع کاملی دارد ونمیخواهد. برای رقیب خود موقعیت اجتماعی ومالی فراهم بکند. وتنها از موقعیت دوست محمد خان بیشترین استفایده را اقایان نوشیروان وچنگیز خان میبرند نوشیروان که حکومتی سراوان بوی واگذارشده بود وزندگی پر زرق برقی براه میاندازد. وحالا بشنوید نقل قولی از حسن خان مبارکی که خواهر زاده میر رستم وسرفراز خان میباشد وی میگوید پس از بوجود امد صلخ سازش من با اقای نوشیروان بسیار دوست رفیق شدم ومرا به سراوان دعوت کرد وخدود سه ماه مهمان وی بودم. هرشب بساط شعر شاعری کباب رکباب برگذار بودوجشن سرورتا پاسی از شب ادامه داشته وچنان ولحرجی وریخت پاشی براه افتاده بود که حد مرز نداشت میگوید بعد از شام که بسیار هم مفصل بود ه ودر نیمهای شب مرسوم بود غذائی بنام پشامی برای افراد حصوصی میاوردند واین وعده غذا تنها عبارت بود از تهدیگ برنجهای که هنگام صرف شام بجا مانده بود وانها را برای پشامی نگه داشته بودند. میگوید همین تهدیگ به اندازه شام بیست سی نفر بود. البته وعده غذای بنام پشامی که در نیمهای شب مصرف میشود در جای های دیگر هم مرسوم است ولی تنهادر زمان جشن عروسی ویا هنگام تولد نوزادی انهم در خانوادههای متمول انزمان فقط یک غذای ساده و معمولی مصرف میشده نه تهه دیگ. ولی در تشکیلات نوشیروان بقول حسن خان هر شب بساط شعر شاعری برگذار بوده ونیمهای شب خوردن تهدیگ جز برنامه غذائی بوده این هم روایتی از حسن خان مبارکی. تهدیگ ببلوچی میشود ( کروک ) وباز بشنوید نقل قولی از سردار عیسی خان مبارکی وی میگوید پس از بر قراری صلخ بین عموهایم روابط بسیار گرمی بین سرفراز خان ودوست محمد خان برقرار میشودودر یک مسافرتی که عمویم جهت دیدن دوست محمد خان عازم پهره بودند. مرا که جوانی چهارده الا پانزده ساله بودم با خود بردند وقرار بر این میشود هر وقت جلسه حلوت وحصوصی شد من به دوست محمد خان بگویم قلعه اسپکه را مثل سایر جاها وبا همان شرایطی که بعقیه قبول کرده اند بمن واگذار بکنید میگوید ما وارد پهره شدیم. ودوست محمدخان با نهایت اخترام با عمویم برخورد میکرد وساعتها با هم گفت گو میکردند. ومن منتظر فرصت بودم تا خواسته خود را مطرخ بکنم زمان فرا رسید وجلسه خلوت شد من رو به دوست محمد کردم وتقاضای خود را مطرخ نمودم پس از مدتی سکوت در جواب من گفت پسر تا هنوز هیچ کس قلعه وزنی را بخواهش بکسی نداده ومن هم نمیتوانم چنین کاری بکنم پاسخ سئوال من جواب رد ایشان بود میگوید من چنان از درخواست خود پشیمان وناراخت شدم. که لحظه ای بعد از جلسه بلند شدم وبمنزلی که بما داده بودند رفتم عمویم امد بوی اعتراض کردم گفتم وقتی شما از روخیه او خبر داشتید چرا مرا وادار بچنین در خواستی نمودی میگوید من از ناراختی ان شب شام نخوردم. صبخ روز بعد من بعمویم گفتم بمن اجازه بدهید برگردم چون من دیگر طاقت ماندن در پهره را ندارم وبی نهایت ناراخت بودم که عمویم با زبان مهربان وپدرانه خود مشغول به نصیحت و تصلای من شد که نگران مباش دنیا بیک قرار نمیماند. وتوامروز فردا صاحب اسپکه خواهید شد. میگوید من همان روز در حضور عمویم قسم خوردم هر وقت دست من برسد انتقام این بی اخترامی را میگیرم میگوید حدود دوسالی از این ماجرا گذشت وجنگ دولت با دوست محمد خان اغاز شد و پس از اعدام دوست محمد خان زمانیکه لشکر دولتی برای جنگ. با میرعلی محمد عازم سرباز شد بود من هم اولین کسی بودم بطور دوطلبانه همراه سیصد چهار صد نفربطرف سرباز خرکت کردم. ودراین سفردائیم عباسخان هم همراه شصت هفتاد نفر لاشاری همراه من بود وبعقیه همراهان من از طوایف اهوران بودند خود را بسرباز رساندم ودر کنار نیروهای دولتی قرارگرفتم وسرهنگ محمد خان نخجوان که فرمانده ستون بود بگرمی از ما استقبال نمود پس از حارج شدن میر علی محمد از منطقه ورفتن ببلوچستان شرقی. سرهنگ نخجوان هم با خوشخالی عازم پهره بودند وهنگام خدا خافظی بمن ودائیم عباس خان قول دادند که برای شما در خواست مدال شجاعت میکنم وماهم بطرف مخل برگشتیم وچند ماه بعد وعده نخجوان عملی شد ومدال شجاعت بمن ودائیم داده شده. میگوید این خرکت من بخاطر همان بی گذشتی دوست محمد خان بود چون سخن وی در ان روز چنان تاثیری منفی در من بجا گذاشته بود که همیشه بفکر انتقام بودم این هم حاطراتی از سردار عیسی خان مبارکی . در ضمن در سال 1310ش بود که افسری بنام یاورمهدی خان مامور خلع سلاخ منطقه اهوران میشود میر رستم خان حاکم اهوران بجای همکاری جلای وطن میکند واز منطقه حارج میشود خود را بحدود گوادر میرساند وتا پایان عمر درهمانجا ماندگار میشود. حلاصه پس از حروج رستم خان از قلعه چانف مهدی خان انرا تصرف میکند که بلا فاصله سردار عیسی خان جوان با مهدی خان درگیر میشود وسرانجام مهدی خان ناچار میشود قلعه را رها کرده بطرف پهره برگردد وقلعه را جهت ایجاد اختلاف تخویل اشرف اهورانی که از مخالفین میر رستم خان بوده واگذار میکند واو را حاکم چانف اهوران اعلام میکند تا جنگی خانگی براه بیندازد ودر این نقشه مذورانه خود موفق هم میشود وجنگی دوازده ساله بین سردار عیسی خان وقوای رضا شاه در منطقه اغاز میشود. ودرنظراست بموقع بشرخ مفصل درگیری های زمان سردار عیسی خان مبارکی. هم بفردازیم . وحالابه اصل مطلب بر میگردیم وبشنوید از چنگیز خان سپهسالار لشکر دوست محمد خان که در تشکیلات وی از امکانات فراوانی بر خوردار است. وی چنان غرق در خوشی خوشگذرانی است که بقول معروف خدای را هم بنده نیست زین برگ اسبش از نقره میباشد وخلقهای قطار تفنگش از طلا بوده. وشلوارهایش یک توپ پارچه سی چهل متری است چنان غرق در لذت خوشی است. که حد مرزی ندارد. در صورتیکه شحص دوست محمد خان فردی متواضع متدین نماز گذاروبی تکبربوده ودر این اواخرکه بر تمام بلوچستان غربی تسلط داشته تمام فکر ذکرش تقویت وتجهز نیروهای مسلخش میباشد وخود را برای درگیری اختمالی با دولت ایران اماده میکند. ( قلعه مگس ( زابلی ) هم تصرف میشود) و حالا به تصرف قلعه مگس وقتل برادر شاه جهان کرد حاکم مگس توجه بفرمائید پس از تصرف مکران وتسلیم شدن سران طوایف وهمعهد پیمان شدن با دوست محمد خان وتنها در این میان منطقه مگس بود که بطور مستقل توسط شاهجهان کرد فرزند پسند خان اداره میشد وانهم بخاطر وصلتی بود که انجام شده بود چون همسر شاهجهان بنام مه بی بی. دختر نواب خان بارانزهی است که پسر عموی میر علی محمد وبهرام خان بوده وبهرام خان ودوست محمد خان بحاطر همین وصلت چشم طمعی بخوزه مگس نداشتند وشاهجهان را از وابستگان خود میدانستند. ولی زمانیکه دوست محمد خان از مسافرت پیروزمندان اش بر میگردد وارد قلعه پهره میشود ونوشیروان که بجای وی در این زمان در قلعه پهره مستقر بودند بطرف محل حکومتیش سروان میرود ودر همین زمان نقشه تصرف قلعه مگس را میکشد. وحالا از وابستگیهای شاه جهان کرد بشنوید سردار چاکر خان شیرانزهی زمانیکه در سرباز حکومت میکردند با خواهر شاه جهان بنام بی بانوک از دواج میکند وتنها صاحب یک دختر میشود بنام مهری ملک که بعقد ملک شهپسند در میاید وبازماندگان ملک شهپسند ملکهای ساکن فنوج هستند که نوههای پسند خان کرد هم میباشد. وهم اولاد حاجی شهنواز خان میرلاشاری از طرف مادر نوههای پسندخان کرد هستند وخواهر دیگر شاه جهان بعقد نواب حبیب الله خان نوشیروانی حاکم خاران پنجگور در میاید واولاد وی هم نوههای پسندخان کرد میباشند پسرارشد نواب حبیب الله خان بنام نواب عبدالرحمن است این هم از رگ ریشه کردهای مگس ( زابلی ) اکنون به اصل مطلب برمیگردیم نوشیروان بدون مشورت با پدرش و دوست محمد خان نقشه تصرف قلعه مگس را میکشد وپس از مدت کوتاهی که از پهره برگشته بود با فردی بنام عیسیخان که از طایفه اومرایان سراوان بوده وی در این زمان سپهسالار افراد مسلخ نوشیروان است طرف اعتماد وی با نامبرده مشورت میکند. ونقشه تصرف مگس را طرخ میکنند ومنتظرند بدانند چه زمانی شاهجهان برای طایفه گردی ودیدن اقوامش بطرف خاش میروند واز قلعه حارج میشود چون صلاح نمیدانند. شاه جهان را بقتل برسانند. حلاصه زمانیکه نوشیروان با خبر میشود که شاه جهان بطرف خاش رفته بلا فاصله. به اقای عیسیخان اومرا دستور میدهد که زمان تصرف قلعه مگس رسیده فوری تعداد شصت هفتاد نفر بردار بعنوان رفتن بپهره. در مگس مهمان برادر شاه جهان باش ودر فرصت مناسب قلعه را تصرف ومه بی بی را از انجا با اخترام بیرون کن واگر مقاومتی از برادر شاه جهان سرزد وی را بقتل برسان عیسی خان بقصد اجرای نقشه وارد مگس میشود ومهمان برادر شاه جهان وانها فکر میکند عیسی خان هدفش رفتن بپهره میباشد ومگس هم بین راه سراوان وپهره واقع شده واینگونه رفت امد ها ومهمانیها امری عادی ومعمولی بوده. وهیچ شک شبهه ای ایجاد نمیشود. بهر جهت روز بعد عیسی خان قاصدی بداخل قلعه می فرستد که من جهت سلام علیک حدمت بی بی میرسم وی قبلا افراد خود را در جریان گذاشته بمحض ورود من بقلعه وروبرو شدن با برادر شاه جهان فوری او را هدف قرار میدهیم وبا این نقشه عیسی خان اول همراه ده دوازده نفر وارد قلعه میشود وبرادر شاه جهان جهت راهنمای انها از منزلش بیرون میاید تا عیسی خان را به منزل بی بی هدایت بکند برادر شاه جهان که من اسم او را فراموش کردم تا بچند قدمی عیسی خان وافرادش میرسد. بطرفش شلیک میکنند ودرجا برادر شاه جهان بقتل میرسند وسه نفرافراد مسلخ از اقوام شاه جهان که در قلعه ساکن بوده اند با صدای تیر از منزل خود بیرون میایند تا بدانند صدا چه بود انها هم غافلگیر شده وهر سه نفر توسط عیسی خان وهمراهنش کشته میشوند. افرادعیسی خان سریع بداخل قلعه هجوم میبرند. وبر برج باروهای قلعه مسلط میشوند ومه بی بی از خانه بیرون میاید وبدادبیاد وفحش فحاشی میفردازد که عیسی خان میگوید بی بی من ماموریت داشتم وبشما اخترام میگذارم دست بچهای خود را گرفته از قلعه بیرون بروید و در بیرون از قلعه منزل بکنید. محارج شما را نوشیروان تامین میکند مه بی بی هم بناچارهمراه دو پسر نوجوانش بنامهای ملک اعظم وامیر اعظم از قلعه بیرون میروند در گوشه ای از شهر مگس ساکن میشوند. وشاه جهان در خاش از قتل برادر وبستگانش اطلاع پیدامیکند و میداند که دیگر قلعه از دست وی حارج شده ونمیتواند با نیروی برتر دوست محمد خان مقابله بکند. سر انجام تصمیم میگیرد خود را بکرمان برساند واز دولت ایران برای پس گرفتن قلعه وانتقام خون برادرنش کمک بگیرد. حلاصه شاه جهان بطرف کرمان میرود ودر این زمان تازه دو سه سالی بود. که رضاشاه بحکومت رسیده بود. تا هنوز بر اوضاع ایران کاملا مسلط نشده بود نا امنی وهرج مرج در گوشه کنار ایران بچشم میخورد شاه جهان در چنین زمانی وارد کرمان میشود و شروع بنوشتن شکایت وتقاضای دادخواهی میکند که جلو دوست محمد گرفته بشود که دارد ادعای پادشاهی میکند ورعیت را اذیت وکشت کشتار براه انداخته تعهد میکند با نیروی کمی میتواند به غائله. دوست محمد خان خاتمه بدهد. ولی حکومت رضا شاه در شرایطی نبودکه بشکایت شاه جهان رسیدگی وتوجهی بکند شاه جهان که قسم خورده بود بدون لشکر دولتی به محل برنگردد ناچار در کرمان ماندگار میشود ودرانجا ازدواج میکند واز همسر کرمانی صاحب پسری میشود. بنام اشرف خان کیانی. وحالا از اشرف خان بشنوید اشرف خان بعدها کارمند اموزش پروش میشود وی در سن کودکی پدر را از دست میدهد و پس از فوت شاه جهان والده ایشان با استوار کیانی که از خاندانی بزرگ واز سرداران سیستان بوده اند ازدواج میکند واتوار کیانی از مادر اشرف خان دارای فرزندانی میشود که فرزند ارشد ایشان اقای حاجی ملک محمد کیانی است که پیش از انقلاب رئیس اداره تعاونی شهرستان پهره بوده اند وی در زمان تصدی این پست خدمات ارزنده ای در منطقه انجام میدهند وهم اکنون وی بازنشته وساکن پهره میباشد واز اخترام ومحبوبیتی برخورداراست. حلاصه اشرف خان کیانی هنگام گرفتن شناسنامه نوجوانی بیش نبوده بجای فامیل پدری استوار کیانی برایش فامیل کیانی انتخاب میکند اشرف خان ازهمسر اولش که از طایفه بارانزهی بوده صاحب دودختر میشود که دخترانش یکی به ازدواج اکبراروند که خواهرزاده اش بوده در میاید ودیگری به از دواج سروان رضا اربابی که اهل سرباز است درمیاید وپس از فوت همسر اولش با خواهر اربابی ازدواج میکند واز خواهر اربابی هم صاحب چند اولاد میشود که فرزند ارشد ش بنام شهاب کیانی میباشد وی هم اکنون در سرباز دارای موقعیت اجتماعی میباشد شهاب با دختر حسن خان شیرانی ازدواج نموده یعنی با خواهر دکتر عظیم شیرانی که ساکن انگلیس است ودکترعظیم هم همسرش دختر اشرف خان. خواهر شهاب کیانی است. وبنظرم اقای اشرف خان کیانی در دهه دوم حکومت ملایان وفات میکند این هم از اشرف خان کیانی پسر شاه جهان کرد که از مادر کرمانی است. البته شاه جهان از همسر بارانزهی هم دارای دو پسر ویک دختر میشود پسران بنام ملک اعظم وامیر اعظم که انها در مگس ساکن بوده اند ملک اعظم بعدا جانشین پدر میشود وفرزندارشد ملک اعظم هم اقای تاجبخش کرد میباشد که در مگس سکونت دارد وی کارمند بهداری بوده واکنون بازنشسته میباشد ودختر شاه جان بعقد میر مراد فرزند محمد شاه که حکمرانان سنتی منطقه سب سوران بوده اند در میاید . این هم از اولاد وباز ماندگان شاه جهان کرد. وحالا اصل مطلب را دنبال میکنیم وبطرف شاه جهان بر میگردیم که در کرمان ماندگار شده وچند سالی از اقامت وی در کرمان میگذرد سرانجام رضا شاه بلشکر خراسان ولشکرکرمان دستور خمله ببلوچستان را میدهد که شاهجهان همراه لشکر کرمان وارد بلوچستان میشود ضمنا جریان درگیری دوست محمد خان با قوای رضاشاه را بموقع. وبتفصل بیان حواهیم کردمی . ولی فعلا از نوشیروان بگوئیم از خرکت وعمل نسنجده او که باعث دلگرمی و لشکرکشی رضاشاه میشود. ودر همین زمان که سخن از اعلام پادشاهی دوست محمد خان است ودولت انگلیس هم در این زمان بلوچستان شرقی را بنام بلوچستان انگلیس در تصرف دارد وحکومتی خودمختار ولی دست نشانده در کلات بر قرار نموده وهم و روابط تنگاتنگی با دوست محمد خان که تنها قدرت در بلوچستان غربی است برقرار نموده ومرتب سفیران انها بین کلات وپهره در رفت امد هستند ودر صدد بستن قرار داد وهمکاری وبرسمیت شناخت دو حکومت کلات وپهره میباشند. وهدف انگلیس یک پارچه کردن بلوچستان است که این منطقه وسیع وسوق الجشی را تخت الحمایه ومستعمره خود قرار بدهد وبا حسن نیت با دوست محمدخان وارد مذاکره میشود ومایل است بدون جنگ در گیری بهدف نهای خود که همانا تسلط بر کل بلوچستان است برسد . نوشروان در همین زمان استثنای که برای بلوچستان وطایفه بارانزهی پیش امده بود. عده ای افراد مسلخ را بخوزه پنجگور میفرستند که پادگانی نظامی از دولت انگلیس در انجا مستقر بوده به افرادش ماموریت میدهد. شتران پادگان دولتی را زده با خود بیاورند. حلاصه بدستور نوشیروان افرادش میتوانند حدود دویست شتر از شترهای دولتی را با خود بسراوان بیاورند وبلا فاصله قاصدانی از طرف مامورین انگلیسی وارد پهره میشوند وخواستار برگرداندن شتر ها میشوند. دوست محمد خان بقاصدان انگلیسی قول میدهد شما بر گردید من بزودی شتر ها را بپنجگور میرسانم قاصد همراه نامه وجواب مثبت دوستمحمد خان بپنجگور برمیگردد ومنتظر اقدامات دوست محمد خان میمانند. حلاصه دوست محمد خان قاصدی به سراوان میفرستد واز نوشیروان میحواهد بودن معطلی شترهای را برگردانید که نوشیروان در جواب می نویسد تخت هیچ شرایطی من شترها را بدولت انگلیس پس نمیدهم بلکه بزودی شهر پنجگور را هم از انگلیسها پس میگیرم وقتی دوست محمد از حرکت نا بجا وخرف نشنوی نوشیروان مطلع میشود. فوری میر خدادادرند که وزیر ومشاور نزدیک وهم قوم خویش انها است بطرف سراوان میفرستد تا نوشیروان را قانع نموده وشتر ها را برگرداند. میر خداداد واراد سراوان میشود پیغامهای دوست محمد را بنوشیروان میرساند. در همین جا قسمت هیجدهم را بپایان میبریم. دنباله دارد در خاتمه بمطالبی که در کتاب بلوچستان در عصر قاجار بقلم استاد سپاهی ذکر شده توجه بفرمائید عین مطلب در صفحه 37 طوفانی که سرانجام تا سقوط سلسله صفویه ادامه یافت در سال 1101ق اولین حملات بلوچها به مناطق حارج از بلوچستان اغاز شد ونخستین مناطقی که مورد حمله قرار گرفت خبص ( شهداد )کنونی در کرمان بود این حملات را می توان حملات و غارتهای تلافی جویانه نامید پس از اولین حمله بلوچها به ضعف صفویان پی بردندوبا این اگاهی حملات روز به روز گسترش یافت وبر مناطقی که مورد حمله وغارت قرار میگرفت افزوده شد سر انجام اوج این حملات همراهی بلوچها وافغانها در حمله به اصفهان وسقوط حکومت صفوی بود این هم مطلبی بوده که در کتاب بلوچستان درعصر قاجار ذکر شده بود- ایا نباید باور بکنیم که تاریخ در حال تکرار شدن است. بندشعری از مولانا روانبد ( جی می وتی ملک کهن = میرین بلوچانی وطن) ( هنون شما را فرصت انت = تحم کار وشین مدت انت ) موفق باشید عبدالکریم بلوچ
سرفراز خان که با مشورت برادر بزرگش میر رستم خان که سردار طایفه اهوران میباشد زمینه وبهانه درگیری را با دوست محمد خان فراهم میکنند ودر این موقع رستم خان خود را در قلعه چانف برای مقابله اماده کرده بودند وسرفرازخان در قلعه سرمیچ .
میر شاه جهان اصلا برادر نداشته و میر شاه جهان ۱سال قبل از شهادت میر دوست محمد خان بارکزهی حاکم بلوچستان فوت کرده و اصلا حمله ای به بلوچستان توسط میر شاهدجهان در کار نبوده میر شاه جهان که نمی توانستا به شهر خودش حمله کنه اقوام میر شاه جهان توسط دسیسه گر های خود مهرستانی ساکن کهن شهر کشته میشن نه میر نوشروان خان