روایت تیدا و سوخا از زندگی دردناکشان به عنوان برده جنسی

قاچاق دختران به چین برای تجارت جنسی

این سازمان حقوق‌بشری می‌گوید، زنان به این دلیل در دام برده‌داری جنسی گرفتار می‌شوند که چین اتباع کره‌شمالی را به کشورشان باز‌پس می‌فرستد. آن‌ها در کشور خود با خطر شکنجه شدن مواجه اند. تنها راه فرار سوخا پنجره‌ای بود که حدود ۵ یا ۶ متر از زمین فاصله داشت. یک پین فولادی اکنون ستون فقرات سوخا را که به خاطر پرت شدن از این پنجره به شدت اسیب دید، راست نگه داشته است.

فرادید| بر‌طبق گزارش یک گروه حقوق‌بشری کره‌ای مستقر در لندن، تا‌کنون هزاران زن و دختر از کره شمالی به چین قاچاق شده‌اند تا در تجارت جنسی به کار گرفته شوند.

این گروه حقوق بشری با‌عنوان Korea Future Initiative می‌گوید، این زنان اغلب ربوده شده؛ یا به عنوان کارگرجنسی به خدمت گرفته می‌شوند؛ یا به ازدواج اجباری با مردان چینی تن می‌دهند.

بنا‌بر یافته‌های این گزارش، تجارت جنسی برای سازمان‌های مجرم سالانه ۱۰۰‌میلیون دلار سودآوری دارد.  

این سازمان حقوق‌بشری می‌گوید، زنان به این دلیل در دام برده‌داری جنسی گرفتار می‌شوند که چین اتباع کره‌شمالی را به کشورشان باز‌پس می‌فرستد. آن‌ها در کشور خود با خطر شکنجه شدن مواجه اند.

یون هی-سون که نویسنده این گزارش است، می‌گوید: «قربانیان با مبالغ ناچیز به برده‌داری جنسی وادار می‌شوند؛ یا برای همسری به مردان چینی فروخته می‌شوند. آن‌ها سپس به لانه‌های تجارت جنسی آنلاین قاچاق می‌شوند تا در اختیار مخاطبان جهانی قرار گیرند.»

بر‌طبق این گزارش، زنان کره‌ای معمولا بین سنین ۱۲ تا ۲۹ سال هستند. آن‌ها در چین ربوده و فروخته می‌شوند یا مستقیم به کره‌شمالی قاچاق می‌شوند. برخی از این افراد بیش از یک‌بار فروخته می‌شوند.

دختران با سنین کمتر از ۹ سال هم در میان این بردگان شناسایی شده‌اند. اکثر این زنان به عنوان برده در صنعت هرزه‌نگاری آنلاین به خدمت گرفته می‌شوند و در مقابل دوربین به آن‌ها تجاوز گروهی می‌شود.

برخی ازآن‌ها هم وادار به ازدواج با مردان روستایی می‌شوند که باز هم توسط شوهران خود مورد خشونت و تجاوز جنسی قرار می‌گیرند.

این سازمان حقوق‌بشری اطلاعات خود را از افرادی که موفق به فرار شده‌اند گردآوری کرده است.

 

 

داستان‌های دلهره آور نجات یافتگان

بعضی از دختران که موفق شده‌اند جان سالم به در ببرند، داستان‌های شوک‌آوری از آسیب‌دیدگی و خونریزی‌های شدید زنان گرفتار در این حلقه‌ها تعریف کرده‌اند.

 

برخی از این زنان گفته‌اند مورد ضرب و شتم قرار گرفته و حتی در مواردی در اعضای بدن آن‌ها چاقو فرو کرده‌اند.

 

یکی از نجات‌یافتگان جزئیات مشمئزکننده‌ای از چگونگی وادار کردن یک دختر به برقراری رابطه جنسی و اینکه او آنقدر جراحت برداشته بود که نمی‌توانست روی پایش بایستد، تعریف کرده است.

او که خودش را سانگ معرفی می‌کند، می‌گوید: «همه زنان قبل از فروش به یک خانه برده می‌شدند. وقتی من رسیدم تعداد زیادی زن از کره شمالی در این خانه بودند. یکی از دختران دچار پارگی شدید ناحیه تناسلی و مقعد شده بود به نحوی که نمی‌توانست روی پایش بایستد.»

«دختر روی زمین می‌خزید و تلاش می‌کرد روی پایش بایستد. روی زمین پر از خون بود.»

یکی از دختران که فقط ۱۴ سال داشت می‌گوید او را به بهای ۲.۷۴۰ پوند برای ازدواج اجباری فروختند. بقیه از اینکه گرسنگی کشیدند، زندانی شدند و در مقابل دوربینی که به اینترنت متصل بود مورد آزار و اذیت قرار گرفتند، داستان‌های دلهره آوری تعریف کرده اند.

زن دیگری که خود را چوی معرفی کرده است می‌گوید: «یک مرد... مرا به آپارتمانش برد. وقتی زنان و دختران دیگری از کره شمالی را در آن جا دیدم شوکه شدم. خیلی از آن‌ها حتی به سن بلوغ نرسیده بودند.»

«من را به اتاقی با یک تخت بردند که یک کامپیوتر و وبکم هم وجود داشت. چهار مرد به من تجاوز کردند.»

 

زنان کره شمالی تنها قربانیان حلقه‌های قاچاق جنسی نیستند، گزارشی  سال ۲۰۱۶ کامبوج در این زمینه می گیود: «حدود ۷۰۰۰ زن کامبوجی مجبور به ازدواج با مردان چینی شده اند.»

 

سوخا
سوخا—که نامش برای حفاظت از هویت او تغییر کرده‌است—۱۹ ساله بود که یک خانواده چینی از استان هونان به واسطه دلالان او را از پدر و مادرش در کامبوج به ازای ۳.۱۳۵ پوند خریداری کردند تا همسر پسرشان شود. سوخا هم به این ازدواج راضی بود؛ زیرا خانواده فقیری داشت. از طرفی، دلالان اعتماد او و خانواده‌اش را جلب کرده بودند. او حتی داماد را هم دید و به نظرش مرد مطلوبی آمد.

اما وقتی پایش به چین رسید، مدارکش ضبط شد و او فهمید که قرار نیست عروسی کند.

او در خانه‌ای زندانی شد که او را وادار کردند تمام مدت روز نظافت کند بدون اینکه پولی دریافت کند.

شب، فردی که قرار بود به اصطلاح «شوهرش» باشد، به او تجاوز کرد. او در این خانه توسط پدرشوهرش هم مورد ازار و اذیت قرار می‌گرفت.

سوخا که از این وضعیت به تنگ آمده بود از یک زن کامبوجی دیگر که در همسایگی‌شان بود درخواست کرد او را فراری دهد. اما یک شوک دیگر به او وارد شد. همسر این زن که چینی بود، سوخا را در ازای دریافت ۸۰۰۰ پوند به یک مرد دیگر فروخت. سوخا، بعد از تحمل مدت‌ها ازار و شکنجه بالاخره فرار کرد و در تماسی که با والدنیش داشت همه چیز را برایشان تعریف کرد.

والدین سوخا که وحشت زده شده بودند با دلال اولیه تماس گرفتند، اما دلال آن‌ها را تهدید کرد که باید تمام هزینه‌ها را پس دهند و بابت فرار کردن دخترشان نیز به پلیس جواب پس دهند.

«والدین من خیلی فقیر هستند و در روستا زندگی می‌کنند. ان‌ها خیلی ترسیده بودند و نمی‌دانستند راه درست و غلط چیست. برای همین همه اطلاعات من را به مرد دلال دادند و او هم مرا به خانواده اول لو داد. آن‌ها هم مرا پیدا کردند و این بار همه در‌ها را به رویم قفل کردند.»

تنها راه فرار سوخا پنجره‌ای بود که حدود ۵ یا ۶ متر از زمین فاصله داشت. یک پین فولادی اکنون ستون فقرات سوخا را که به خاطر پرت شدن از این پنجره به شدت اسیب دید، راست نگه داشته است.

«ترس من را قوی کرد. خیلی می‌ترسیدم، ترس از مردن، از اینکه دوباره مورد اذیت و آزار قرار بگیرم. وقتی تصمیم گرفتم از پنجره بپرم، به این فکر کردم که یا زنده می‌مانم یا می‌میرم؛ هیچ‌کدام فرقی با‌هم نداشتند.»

سوخا بعد از درمان شدن، به دلیل نداشتن مدارک ۲۰ روز زندانی شد و سپس به کشورش بازگشت. اکنون او ۲۱ سال دارد و با تعریف کردن داستان خود به زنان کامبوجی از گرفتار شدن در این دام هشدار می‌دهد.

 

داستان زنان برمه

چین که متعهد شده است از ازدواج‌های قانونی محافظت کرده و با حلقه‌های مجرم که در این زمینه فعالیت می‌کنند، مبارزه کند، گزارش‌هایی از این دست را «جعلی و ساختگی» توصیف کرده است.

اما هیتر بار، که یکی از مدیران بخش حقوق زنان در دیدبان حقوق بشر است، می‌گوید، علی‌رغم اینکه چین داعیه رعایت تساوی جنسیتی را دارد، واقعیت «بسیار تاریک‌تر» است و فعالان به نام حفظ ثبات اجتماعی سکوت اختیار کرده‌اند.

او می‌گوید: «مسئولان و مقامات در تمام کشورهای دنیا در تضییع حقوق زنان مشارکت دارند. جنبش‌‌های زنان برای رهبران تهدید است.»

بار که اخیرا جزئیاتی از زندانی شدن زنان برمه‌ای در اتاق‌های چینی و تجاوز به‌ ‌آن‌ها تا زمان حامله شدنشان نوشته است می‌گوید، پکن معاهده‌های بین المللی زیادی برای مبارزه با قاچاق امضا کرده است اما در این زمینه کار سیاسی کارآمدی در این زمینه انجام نشده است.

«این کشور می‌تواند اقدامات عملی بیشتری در این زمینه بردارد: مرزها را بهتر بازررسی کرند؛  از این تلاش‌ها پیشگیری کند؛ به زنانی که گرفتار این دام‌ها شده‌اند خدمات بهتری ارائه دهد؛ و خریداران و فروشندگان انسان را مورد پیگرد قرار دهد.

 تیدا

داستان تیدا که اکنون ۲۰ سال دارد و دو سال پیش برای ازدواج اجباری به استان هونان در چین قاچاق شد، نشان می‌دهد خلا‌ءهای زیادی در عملکرد نیروی انتظامی چین وجود دارد.

تیدا توسط ۱۰ قاچاقچی که برای دور زدن ایست‌های بازرسی دقیق‌تر کامبوج از طریق زمینی و ویتنام به چین سفر کردند، به این کشور قاچاق شد. 
او ماه‌ها بعد از آنکه توسط شوهر اجباری خود مورد تجاوز‌های جنسی متعدد قرار گرفت، دو بار اقدام به فرار کرد، اما پلیس او را به خانه بازگرداند.

دومین بار او برای بازگشت به خانه مقاومت کرد. او می‌گوید: «فکر می‌کردم این بار خواهم مرد.» او دو هفته در یک زندان «وحشتناک» سپری کرد و بعد از آنکه هم‌بندهایش او را مورد ضرب و شتم قرار دادند پلیس او را به کشورش باز گرداند.

تیدا اکنون جایش در خانه امن است، اما زخم‌های دردناک به جای مانده از آن ازدواج کوتاه مدت چینی همه عمر ادامه با اوست. 
«من مجبور شدم دختر کوچکم را ترک کنم. دلم برایش تنگ شده است، دلم می‌خواهد بروم و ببینمش، اما می‌ترسم به چین بازگردم.»

 

برای پارک جیهیون که مقدمه گزارش کره شمالی به قلم اوست، مبارزه با قاچاق یعنی که او باید تنهایی اقدام کند. او قبل از آنکه به یک اردوگاه کار اجباری در کره شمالی که به گفته خودش «واداشته شد کار‌هایی انجام دهد که تا آخر عمر زندگی او را تحت تاثیر قرار خواهد داد»، به بهای ۵۶۴ پوند به یک مرد چینی فروخته شد.

او در مقدمه این گزارش نوشته است: «ایفای نقش تاثیرگزار در مبارزه با قاچاق انسان کاری سخت، اما شدنی است. من هرگز تسلیم نمی‌شوم و امیدوارم که صدای تمام زنان بی صدای کشورم باشم که این گزارش به جای همگی آن‌ها صحبت می‌کند و جهان بالاخره به آن گوش خواهد داد.»

منبع: بی بی سی و تلگراف